Vergelijking simplex waterontharders op waterdruk of elektriciteit

Op het eerste oog lijkt het verschil tussen een simplex waterontharder die werkt op waterdruk of op batterijen / elektriciteit verwaarloosbaar klein. Maar schijn bedriegt, de simplex waterontharder op waterdruk heeft één groot nadeel waardoor wij nooit voor dit type zouden kiezen.

Een simplex waterontharder op waterdruk zal na een aantal dagen, juist op een moment dat u water gebruikt, gaan regenereren en op dat moment heeft u tijdelijk geen onthard water. Staat u onder de douche of laat u het bad volstromen dan is dit nog te overzien, maar als de vaatwasser of wasmachine water staat in te nemen dan heeft u alsnog last van kalk.

Het probleem

Een waterontharder moet grofweg eens in de week het uit het water verwijderde kalk en magnesium wat in de ionenwisselaar is achtergebleven "wegspoelen". Dat "wegspoelen" gebeurt geheel automatisch tijdens het regenereren. Als indicatie, maar dit verschilt per model, duurt dit proces zo'n 30 minuten. In die periode kan de waterontharder tijdelijk het water niet ontharden. Om te voorkomen dat geen water meer uit de kraan stroomt wordt tijdens dit regenereren automatisch een bypass klep opengezet waardoor onbehandeld, dus hard water, uit de kraan stoomt.

Op het eerste oog zou u denken, och de kans dat dit regenereren plaats vindt terwijl ik water nodig heb is gering. Dat zou u denken, maar dat is dus niet zo.

Bij waterontharders die op batterijen of elektriciteit werken kunt u instellen, dat het doorspoelen op een specifiek tijdstip gebeurt, bijvoorbeeld om twee uur in de nacht. In ieder geval op een tijdstip waarop de kans vrijwel ondenkbaar is dat u water nodig heeft.

Een waterontharder op waterdruk heeft geen klokje en heeft dus geen besef van tijd. U kunt dus niet instellen om het regenereren op een specifiek tijdstip plaats te laten vinden.

Een simplex waterontharder op waterdruk gaat zodra de grens is overschreden, nadat een bepaalde hoeveelheid water is onthard, meteen regenereren.

Nou komt de crux: wanneer wordt die grens overschreden? Dat is altijd als iemand of een apparaat water gebruikt. Dus juist als water verbruikt wordt bestaat de kans dat het regenereren start en dan niet onthard water uit de kraan stroomt. Het gebeurt dus uitdrukkelijk niet op het moment dat u geen water gebruikt. Alleen door watergebruik passeert hij een kritische grens.

Waarom is dat zo erg?

Wanneer u een waterontharder heeft aangeschaft zult u de vaatwasser instellen op "totaal onthard water" en doet u daar geen onthardingszout meer in. Mogelijk dat u zelfs geen of heel weinig spoelglansmiddel gaat gebruiken. En als u de wasmachine gebruikt stopt u daar veel minder zeep in en weinig of geen wasverzachter. Dat is nou juist het voordeel van het hebben van een waterontharder.

Maar als tijdens het innemen van water tijdens een wasbeurt het regenereren start zult u veel meer zeep nodig hebben en ook de oude hoeveelheid wasverzachter. Of als de vaatwasser water inneemt tijdens de laatste spoelbeurt en de ontharder levert hard water dan bent u niet blij. Het gevolg is "hard" wasgoed en/of minder schoon wasgoed of kalkstrepen op uw servies. Tja, denken wij dan, daar hebben we geen waterontharder voor gekocht.

NB: hoewel wij dus zelf nooit een simplex waterontharder zouden kiezen die op waterdruk werkt vanwege eerdergenoemd nadeel, geldt dit met klem niet voor duplex waterontharders die op waterdruk werken. Die hebben immers twee ionenwisselaars, als de ene ionenwisselaar staat te regenereren werkt de ander gewoon door. U heeft met die modellen dus nooit last van tijdelijk hard water.

En simplex waterontharders op batterijen of elektriciteit?

Zoals hiervoor beschreven kunt u bij waterontharders die op batterijen of elektriciteit werken een tijdstip instellen wanneer geregenereerd moet worden. In de praktijk is dit tijdstip zo uit te kiezen dat u praktisch gezien geen last heeft van dat regenereren en u tijdens de normale gebruiksuren kan genieten van zacht water.

Meer regeneratie zout

Dit voordeel van het instellen van een regeneratietijdstip heeft wel een nadeel. De waterontharder zal iets meer onthardingszout gebruiken. Dat zit zo, ieder model waterontharder heeft een bepaalde onthardingscapaciteit, waarmee een bepaalde hoeveelheid water kan worden onthard tussen twee regeneratie momenten. Tijdens het regenereren wordt een bepaalde hoeveelheid regeneratiezout gebruikt. Na het regenereren kan weer een bepaalde hoeveelheid water onthard worden.

Iedere dag meet dit type ontharder of nog voldoende capaciteit over is om een hele dag (tot het tijdstip van het mogelijk regenereren) zacht water te leveren. Als dat zo is dan zal in de nacht geen regeneratiecyclus worden gestart. Is echter al veel water onthard sinds het regenereren en heeft het computertje in de waterontharder berekend dat hij niet meer een complete dag zacht water kan leveren, dan besluit hij om, ondanks dat niet alle onthardingscapaciteit gebruikt is, toch in de nacht te gaan regenereren. Een deel, gemiddeld 50% van de capaciteit van "de laatste dag" wordt dus niet gebruikt. Tijdens het regenereren kan hier rekening mee gehouden worden door iets minder zout te gebruiken, maar de goedkopere waterontharders doen dit niet.

77 euro in 20 jaar

Stel dat de waterontharder gemiddeld eens in de zes dagen regenereert. Dan kan best nog een restcapaciteit beschikbaar zijn om een deel van de zevende dag het water te ontharden, maar dat wordt dan niet gebruikt. In de praktijk zal gemiddeld de capaciteit van een halve dag ongebruikt blijven. Dat is een verspilling van 0,5 / 6 x 100 = 8%.

Stel dat u per jaar 100 kg onthardingszout gebruikt, dan had u eigenlijk maar 92 kg nodig. Een verspilling dus van 8 kg. Stel dat de levensduur van de waterontharder 20 jaar is, dan zal dit een verspilling tijdens de gebruiksduur van 20 x 8 = 160 kg onthardingszout. Dit onthardingszout kost zo'n 12 euro per 25 kg. Naast de belasting voor het milieu kost deze verspilling 160 / 25 x 12 = 77 euro over de gehele gebruiksduur. Dat eerste is heel vervelend, het laatste is nog te overzien.

Overigens zijn er ook waterontharders op elektriciteit met proportioneel zoutgebruik. Die zijn echter wel veel duurder dan die 77 euro zoutverspilling, maar hebben als voordeel dat het zoutgebruik afgestemd wordt op het gebruik. Bij deze modellen is de verspilling geminimaliseerd.